sinterklaas vs kerstman
Door: Sanne
Blijf op de hoogte en volg Sanne
24 December 2006 | Verenigd Koninkrijk, Londen
Nu heb ik dan eindelijk het moment gevonden om rustig op de sofa te gaan zitten met de laptop op m’n schoot om weer een vervolg te brouwen aan m’n afgelopen verhaal.
De reden dat ik neergestreken ben is omdat ik gewoon weg m’n hoofd niet kan bewegen doordat ik een enorme spier in mijn nek verrekt heb. Heel vervelend inderdaad, maar in al mijn zelfmedelijden werd ik al snel weer met beide benen op de grond neer gezet toen ik mijn boek opensloeg waarin een vrouw aan het overlijden is aan kanker. Kort om, ik heb niets te klagen!
Een paar weekenden geleden heb ik speaking en listening examens gedaan en was ik natuurlijk weer eens vergeten mijn papiertje mee te nemen waarop staat dat je deelneemt aan deze betreffende examens. Van examenvrees was echter niets te bekennen, waarschijnlijk omdat het vwo-examen nog vers in mijn geheugen ronddwaalt en iedereen om mij heen ongeveer 3 keer zo nerveus was!
Die zelfde avond was ik gevraagd te helpen met het kerstfeest van een squashclub! En natuurlijk als noeste arbeider uit holland was ik niet te beroerd om mijn handen uit mijn mouwen te steken. Samen met een hongaars meidje heb ik tafels gedekt, hapjes geserveerd (iedereen vind je ineens aardig als je voedsel hebt), eten op geschept, afgeruimd en afgewassen. En bij dat laatste had ik uitzicht over grappige volwassenen die helemaal los gingen op live muziek gespeeld door een hippe band. Voldaan van al het goede dat ik verricht had ging ik naar huis om me vervolgens mentaal voor te bereiden op het spectakel van het weekend: Het concert van Katie Melua! Een paar mensen hadden me geadviseerd op tijd te vertrekken in verband met reizen en vertragingen. Dus daar stond ik, meer dan een uur te vroeg in de wembley-arena te wachten op het kleine meisje met de zwarte krullen. In het voorprogramma was een rockbandje, the stories genaamd, die diep gelukkig waren dat ze in wembley terecht waren gekomen (ik geef ze helemaal gelijk), hierbij kon ik dan weer lachen om de uitdrukkingen op de gezichten van vele oudere mensen die hier waren neergestreken omdat ze hun klassieke muziek verzameling hadden uitgebreid met de cd van katie. Afijn, na veel wachten, rond kijken en nog meer wachten kwam mevrouw melua eindelijk het podium op lopen om onze harten te verwarmen met haar intense stem. Hoewel het publiek echt een beetje suf was, was het concert het tegenovergestelde, levendig, origineel en goed ten uitvoer gebracht (zegt de criticus die nog nooit eerder naar een concert was geweest).
Twee dagen later ging mijn interne alarm licht branden! SINTERKLAAS!! Helaas reikt zijn blik niet overzees en moest het dit jaar zonder mijn grote vriend stellen. Ik heb hard mijn best gedaan om het feest hier te introduceren. Maar andere reacties dan vreemde blikken als ik vertelde over de gulle man kreeg ik niet. Als poging had ik chocolade letters de avond ervoor in de schoenen gestopt, maar toen ik als een van de eerste benenden kwam, lagen ze allemaal weer op de kast. Gelukkig probeerde kevin een beetje in de stemming te komen door pepernoten te bakken, ookal waren ze zo groot als hamburgers, ik waardeerde de moeite ten zeerste!
De dertiende was Lisa’s verjaardag waarvoor freddie en ik samen een hele echte chocolade-smartie taart gecreeerd hadden die erg in de smaak viel bij alle chocolade verslaafden hier in huis. Wat ik trouwens niet wist, is dat iedereen hier elkaar op verjaardagen en met kerst (wie weet wanneer nog meer) een kaart geeft, ookal woon je bij elkaar in huis en zie je elkaar dagelijks. Maar goed het ontbreken van mijn kaart werd me vergeven.
De dag erna was de dag van de ‘final exams’. Klingt nogal definitief, en tjah, dat was het ook. Teksten over science vlogen om onze oren gevolgd door 2 uur schrijven over gezonde voeding en proposals over eventuele nieuwe cursussen met als afsluiting ‘use of english’ waar ik nogal de mist in ging. Maar geen zorgen voor de dag van morgen, want de uitslag komt pas in februari door de bus vallen! Vrijdag hadden we een christmas party met mijn klas als afsluiting met crackers (Ze zien er uit als mooi ingepakte toilet rollen die uitelkaar knallen als je aan beide uiteinden trekt. Binnen in is er dan een kroontje, een mop en een cadeautje die alle kanten opvliegen. De grap is dan dat iedereen op z’n knieen z’n bezittingen bij elkaar moet gaan rapen. Rare engelse traditie als je het mij vraagt.) en ‘bits and bites’. En als echte afsluiting stormden we met iedereen die een gaatje vrij had in zijn of haar drukke kerstagenda, een pub binnen om daar vervolgens in een hoekje te gaan zitten en alle herinneringen van de afgelopen 3 maanden op te halen. Het raarste zooite mensen bij elkaar, o zo grappig!
Als ik een doel in m’n leven afrond voel ik me erna altijd een beetje gedesorienteerd. Oke, nu was het niet echt een levensdoel, misschien meer een der projecten maar toch. (voel het dramatische effect) Nu kan ik tenminste wel lang uit slapen en alle voorbereidingen voor kerste mee maken. Iedereen maakt zich hier zorgen om de cadeautjes die ze voor elkaar moeten kopen. Ik vroeg me af: hoe weet je nu wie je moet verrassen met de nieuwste prul en wie niet? Het antwoord was echter enorm vaag, dus ik ga ervan uit dat iedereen zo met zijn eigen afstreeplijst in zijn hoofd rondloopt. Geef mij maar sinterklaas, je weet voor wie en vaak wordt er ook nog een hint bij gegeven; typ-ex of gum op de basisschool en een cd of boek als je ouder bent.
Bij gebrek aan deze oude heer hier hebben ze als vervanger de eeuwig dikke kerstman, ho ho ho. Freddie onder begeleiding van PJ Lisa en ik, ging naar een grotto (zo noemen ze dat als je even op z’n schoot mag zitten) in Painshill Park. Hij werd door elfjes naar binnen geleid waar de man dan woonde (is z’n huis op de noord pool weggesmolten?), en kwam naar buiten met een glimlach en een pakje. Freddie gelukkig wij gelukkig. Maar nu moet ik mijn energie gaan sparen, want als kleine fred begint met het open maken van zijn pakjes zijn we waarschijnlijk om 12 uur s’nachts nog bezig!
Marry Christmas everyone! En tot de ‘x-mas special’! ;)
Sanne
De reden dat ik neergestreken ben is omdat ik gewoon weg m’n hoofd niet kan bewegen doordat ik een enorme spier in mijn nek verrekt heb. Heel vervelend inderdaad, maar in al mijn zelfmedelijden werd ik al snel weer met beide benen op de grond neer gezet toen ik mijn boek opensloeg waarin een vrouw aan het overlijden is aan kanker. Kort om, ik heb niets te klagen!
Een paar weekenden geleden heb ik speaking en listening examens gedaan en was ik natuurlijk weer eens vergeten mijn papiertje mee te nemen waarop staat dat je deelneemt aan deze betreffende examens. Van examenvrees was echter niets te bekennen, waarschijnlijk omdat het vwo-examen nog vers in mijn geheugen ronddwaalt en iedereen om mij heen ongeveer 3 keer zo nerveus was!
Die zelfde avond was ik gevraagd te helpen met het kerstfeest van een squashclub! En natuurlijk als noeste arbeider uit holland was ik niet te beroerd om mijn handen uit mijn mouwen te steken. Samen met een hongaars meidje heb ik tafels gedekt, hapjes geserveerd (iedereen vind je ineens aardig als je voedsel hebt), eten op geschept, afgeruimd en afgewassen. En bij dat laatste had ik uitzicht over grappige volwassenen die helemaal los gingen op live muziek gespeeld door een hippe band. Voldaan van al het goede dat ik verricht had ging ik naar huis om me vervolgens mentaal voor te bereiden op het spectakel van het weekend: Het concert van Katie Melua! Een paar mensen hadden me geadviseerd op tijd te vertrekken in verband met reizen en vertragingen. Dus daar stond ik, meer dan een uur te vroeg in de wembley-arena te wachten op het kleine meisje met de zwarte krullen. In het voorprogramma was een rockbandje, the stories genaamd, die diep gelukkig waren dat ze in wembley terecht waren gekomen (ik geef ze helemaal gelijk), hierbij kon ik dan weer lachen om de uitdrukkingen op de gezichten van vele oudere mensen die hier waren neergestreken omdat ze hun klassieke muziek verzameling hadden uitgebreid met de cd van katie. Afijn, na veel wachten, rond kijken en nog meer wachten kwam mevrouw melua eindelijk het podium op lopen om onze harten te verwarmen met haar intense stem. Hoewel het publiek echt een beetje suf was, was het concert het tegenovergestelde, levendig, origineel en goed ten uitvoer gebracht (zegt de criticus die nog nooit eerder naar een concert was geweest).
Twee dagen later ging mijn interne alarm licht branden! SINTERKLAAS!! Helaas reikt zijn blik niet overzees en moest het dit jaar zonder mijn grote vriend stellen. Ik heb hard mijn best gedaan om het feest hier te introduceren. Maar andere reacties dan vreemde blikken als ik vertelde over de gulle man kreeg ik niet. Als poging had ik chocolade letters de avond ervoor in de schoenen gestopt, maar toen ik als een van de eerste benenden kwam, lagen ze allemaal weer op de kast. Gelukkig probeerde kevin een beetje in de stemming te komen door pepernoten te bakken, ookal waren ze zo groot als hamburgers, ik waardeerde de moeite ten zeerste!
De dertiende was Lisa’s verjaardag waarvoor freddie en ik samen een hele echte chocolade-smartie taart gecreeerd hadden die erg in de smaak viel bij alle chocolade verslaafden hier in huis. Wat ik trouwens niet wist, is dat iedereen hier elkaar op verjaardagen en met kerst (wie weet wanneer nog meer) een kaart geeft, ookal woon je bij elkaar in huis en zie je elkaar dagelijks. Maar goed het ontbreken van mijn kaart werd me vergeven.
De dag erna was de dag van de ‘final exams’. Klingt nogal definitief, en tjah, dat was het ook. Teksten over science vlogen om onze oren gevolgd door 2 uur schrijven over gezonde voeding en proposals over eventuele nieuwe cursussen met als afsluiting ‘use of english’ waar ik nogal de mist in ging. Maar geen zorgen voor de dag van morgen, want de uitslag komt pas in februari door de bus vallen! Vrijdag hadden we een christmas party met mijn klas als afsluiting met crackers (Ze zien er uit als mooi ingepakte toilet rollen die uitelkaar knallen als je aan beide uiteinden trekt. Binnen in is er dan een kroontje, een mop en een cadeautje die alle kanten opvliegen. De grap is dan dat iedereen op z’n knieen z’n bezittingen bij elkaar moet gaan rapen. Rare engelse traditie als je het mij vraagt.) en ‘bits and bites’. En als echte afsluiting stormden we met iedereen die een gaatje vrij had in zijn of haar drukke kerstagenda, een pub binnen om daar vervolgens in een hoekje te gaan zitten en alle herinneringen van de afgelopen 3 maanden op te halen. Het raarste zooite mensen bij elkaar, o zo grappig!
Als ik een doel in m’n leven afrond voel ik me erna altijd een beetje gedesorienteerd. Oke, nu was het niet echt een levensdoel, misschien meer een der projecten maar toch. (voel het dramatische effect) Nu kan ik tenminste wel lang uit slapen en alle voorbereidingen voor kerste mee maken. Iedereen maakt zich hier zorgen om de cadeautjes die ze voor elkaar moeten kopen. Ik vroeg me af: hoe weet je nu wie je moet verrassen met de nieuwste prul en wie niet? Het antwoord was echter enorm vaag, dus ik ga ervan uit dat iedereen zo met zijn eigen afstreeplijst in zijn hoofd rondloopt. Geef mij maar sinterklaas, je weet voor wie en vaak wordt er ook nog een hint bij gegeven; typ-ex of gum op de basisschool en een cd of boek als je ouder bent.
Bij gebrek aan deze oude heer hier hebben ze als vervanger de eeuwig dikke kerstman, ho ho ho. Freddie onder begeleiding van PJ Lisa en ik, ging naar een grotto (zo noemen ze dat als je even op z’n schoot mag zitten) in Painshill Park. Hij werd door elfjes naar binnen geleid waar de man dan woonde (is z’n huis op de noord pool weggesmolten?), en kwam naar buiten met een glimlach en een pakje. Freddie gelukkig wij gelukkig. Maar nu moet ik mijn energie gaan sparen, want als kleine fred begint met het open maken van zijn pakjes zijn we waarschijnlijk om 12 uur s’nachts nog bezig!
Marry Christmas everyone! En tot de ‘x-mas special’! ;)
Sanne
-
24 December 2006 - 00:09
Martine:
Lieve Sanne, ik geniet van je verhalen. Jij ook een merry merry X-mas en gelukkig nieuw jaar! Geniet er lekker van!! Kuss Martine -
24 December 2006 - 12:38
Erik:
Fijne kerstdagen Sanne!! En alvast een heel gelukkig nieuwjaar:)
Dat boek wat je leest, is dat 'het meisje met de negen pruiken' ofzoiets? Vroeg ik me even af.. Nou ja.. Ik spreek je wel weer een keer, we mailen wel!
XxX Erikkk -
24 December 2006 - 21:20
Timmos:
Merry Christmas 2 u 2! Ik hoor dat je ook al een heleboel internationale vrienden hebt! Cool! Bij mij komen ze ook overal vandaan: Denemarken, Belgie, Duitsland, zelfs Japan! Maar mn Nederlandse vrienden blijven toch de beste :D Groetjes en een super 2007!
Tim -
25 December 2006 - 10:11
Mamma:
Gek hoor, kerstmis zonder m'n oudste dochter! Maar zo te horen heb jij er gelukkig minder moeite mee. Hele fijne dagen Santje en geef je "English family" een dikke knuffel van me.
Dikke zoen en tot Sanne-avond!
mama
-
26 December 2006 - 12:49
Thomas:
heej san,
echt geweldige texten+foto's echt begrijp niet hoe je het voorelkaar krijgt, ik begin je nou wel te missen. taar is steeds minder hier, maja. ik heb zin in maart, echt een top maand. eerst nou jou en dan mijn verjaardag:P kan niet beter toch. naja ik hou van je dik kus je kleine broertje -
29 December 2006 - 10:32
Zefanja:
He meid, leuk weer wat te lezen.
Hier alles onrustig met de verhuizing van Johan.
Maar een heel fijne jaarwisseling.
Dikke kus zefanja -
31 December 2006 - 15:38
Irene:
Lieve sanne, ik wens je een hele leuke oudejaarsavond toe vanavond, maar dat moet wel lukken met 4 van die plezante bezoekers! Zijn ze al helemaal weg van Freddie? Gelukkig nieuwjaar! Kus, irene -
16 Januari 2007 - 21:06
Lianne:
SANNE! Veel te lang geleden dat we elkaar hebben gesproken/gemaild..Ik was benieuwd hoe het met je ging, en ik heb mezelf even geupdate door alle berichtjes te lezen!! Echt super leuk om alles te lezen en super fijn te horen dat alles goed met je gaat! Echt leuk! Ik zat laatst met Nathalie in de bus en die vertelde dat je bezoek had met oud en nieuw! Heel erg tof. Ik zal je binnenkort eens even een mailtje tikken. Doe rustig aan wijffie en super goed te horen dat je het zo naar je zin hebt :D Dikke pakkerd Lianne
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
